Het is vandaag prachtig weer. De zon straalt vollop, de bomen worden weer groen en de bloemetjes beginnen weer te bloeien. Er is weer meer leven buiten.
De één is zo blij met dit weer, de ander maakt zich zorgen om “the global warming”. Velen rennen vol enthousiasme naar buiten omdat het eindelijk weer “rokjes weer” is, anderen worden weer razend onzeker en balen verschrikkelijk dat zich weer niet meer kunnen verstoppen in hun sjaals en winterjassen. De één wordt bij dat ze naar buiten kunnen, de ander voelt zich nog depressiever omdat ze “zelfs” niet van dit weer kunnen genieten…
Of het nu gaat om zorgen, onzekerheden, sobere gevoelens, of andere emoties, er bestaan zoveel mensen en zoveel gevoelens, nooit kan iedereen even blij en of gelukkig zijn. Wel kan iedereen een steentje bijdragen aan het gevoel van een ander. Of het nu gaat om een complimentje, een groet of een lach, het heeft altijd invloed.
Velen kennen het wel, eens wat goeds doen voor een ander, gewoon een willekeurig iemand even helpen met de boodschappen, een oude dame over laten steken, iemand op de fiets voor laten gaan in de regen. Hoe doe je dat met de mensen waarvan je weet dat ze het leven soms heel lastig vinden? Misschien juist wel met dit weer..? Probeer je ze te overtuigen om lekker mee naar buiten te gaan? Leg je ze uit hoe belangrijk die vitamine D is, of geef je ze een spreekwoordelijke schop onder hun kont?
We bedoelen het vaak goed, maar hoe zou het voor hen zijn om net dat ene complimentje te krijgen waardoor ze zich net wat lekkerder voelen over zichzelf? Een compliment over die mooie winterjas of een bloemetje krijgen om het juist in huis op te vrolijken, omdat ze toch niet naar buiten gaan? Soms is begrip zoveel meer waard dan overtuigen…